Rewalidacja – oznacza przywrócenie człowiekowi pełnej sprawności. Jest procesem wychowawczym, z zaplanowanymi celami, uwzględniającym wiedzę teoretyczną i działanie skierowane na osobę. Usprawnianie zaburzonych funkcji rozwojowych i intelektualnych.

W obecnych czasach rewalidacja w swym zakresie obejmuje szereg oddziaływań natury pedagogicznej i społecznej mających za cel przywrócenie w miarę możliwości jednostce niepełnosprawnej możliwości funkcjonowania w społeczeństwie. Należy tu zróżnicować charakter oddziaływań skierowanych na osoby o niepełnosprawności fizycznej oraz intelektualnej jak i uwzględnić ich wiek. Pewne procesy w strukturach korowych powstają jako składowa ciągu zdarzeń i oddziaływań środowiskowych jak i wychowawczych oraz emocjonalnych. W sytuacji, gdy minie już wiek, w którym te struktury w mózgu się powinny kształtować ich odtworzenie jest tylko fragmentaryczne mniej lub więcej.

Oto niektóre z metod stosowane w rewalidacji:

• ośrodków pracy Marii Grzegorzewskiej,
• wczesnej integracji społecznej Marii Montessori,
• ośrodków zainteresowań O. Declory,
  wpływu osobistego,
• rozwijające aktywność własną,
  dydaktyczne,
• relaksacyjne,
• komunikacji wspierającej i wspomagającej,
• czynnościowe,
• inne metody terapeutyczne.

Formy postępowania wychowawczo-terapeutycznego w procesie rewalidacji:

• usprawnianie,
• korektura,
• kompensacja,
• indywidualizacja,
• profilaktyka,
• wspieranie i wspomaganie.